پریا

چون بیش از حد صبوری، گمان کردند که هیچ چیز را احساس نمی‌کنی. نجیب_محفوظ پریا...

چون بیش از حد صبوری، گمان کردند که هیچ چیز را احساس نمی‌کنی. نجیب_محفوظ پریا...

برای آرزوهای محال خویش می‌گریماگر اشکی نمانَد، در خیال خویش می‌گریمشب دل کندنت می پرسم آیا باز می‌گردی؟جوابت هرچه باشد، بر سوال خویش می‌گریمنمی دانم چرا اما به قدری دوستت دارمکه از بیچارگی گاهی به حال خویش می‌گریماگر جنگیده بودم، دستِ‌کم حسرت نمی خوردمولی من بر شکست بی جدال خویش می‌گریمبه گردم حلقه می بندند یاران و نمی دانندکه من چون شمع هرشب بر زوال خویش» می‌گریمنمی‌گریم برای عمر از کف رفته‌ام، امابه حال آرزوهای محال خویش می‌گریمفاضل نظری پریا...

چون بیش از حد صبوری، گمان کردند که هیچ چیز را احساس نمی‌کنی. نجیب_محفوظ پریا...